നിനക്കായ് കുറിക്കുന്നത് ……. (പ്രണയലേഖനം )

ഹരി ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവാം…..ഒരു കടലോളം സ്നേഹം ഉള്ളിൽ കരുതിയിട്ടും മീര എന്തേ ഇത്രയും കാലവും മൗനിയായി? എന്തിനാ എപ്പോഴും പുഞ്ചിരി പൊഴിച്ചു നിലകൊണ്ടത്? ഈ കഥയും പരിഭവങ്ങളുമെല്ലാമെല്ലാം എന്തിനു ഒളിച്ചുപിടിച്ചു? കാരണം താങ്ങാൻ പറ്റാത്ത സ്നേഹം മനസ്സിനുണ്ട് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷം തന്നെ ഹരി അത് നിരസിച്ചപ്പോൾ…… എല്ലാം ആ നിമിഷത്തിൽ തന്നെ ഉള്ളിലൊതുക്കേണ്ടി വന്നു ഹരിപോലുമറിയാതെ. അപ്പോൾ എനിക്ക് തകർന്നത് എന്റെ എല്ലാമെല്ലാമാണ്. മറ്റൊരു മീരയായ് ഞാൻ മാറുകയായിരുന്നു! പിന്നീട് എന്റെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞ് അഭിലാഷ ഓരോ പ്രാവശ്യവും ഹരിയുടെ മനസ്സറിയാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും തുറന്നുകാട്ടിയ എന്റെ ഹൃദയമാണ് ഹരി കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു നടന്നകന്നത്. ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ഹരിയിൽ നിന്നുമെല്ലാം ഒളിക്കാൻ ഞാൻ പെട്ടിരുന്ന പാട് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല, എന്തൊക്കെ പൊട്ടത്തരങ്ങൾ ചെയ്തതെന്നും…… നല്ലൊരു സുഹൃത്തായി കിട്ടുന്ന നിമിഷങ്ങൾ പോലും നഷ്ടമാകും എന്ന് ഭയന്ന്.

എന്റെ സാമീപ്യം ഹരിയ്ക്ക് വേദനകളാണ് നൽകിയിട്ടുള്ളത് എന്നാണ് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നത്, പക്ഷെ അത് സ്നേഹം കൂടിപ്പോയതുകൊണ്ട് മാത്രം… അകലുമോ എന്ന് ഭയപ്പെട്ടിട്ട് മാത്രം….. അതുകൊണ്ടല്ലേ ഹരിയെപ്പോഴും എന്നിൽ നിന്നും അകലം അഭിനയിച്ച്‌ നിന്നത്. അത് ഞാൻ തിരിച്ചറിയാത്തതുകൊണ്ടാണോ അഭിയെ അരികിലേക്ക് പറഞ്ഞുവിടുന്നത്? എനിക്ക് പറയാനുണ്ട് ഹരീ ഇതുപോലെ ഒരുപാടൊരുപാട് കാര്യങ്ങൾ, മനസ്സ് നിസ്സഹായയായി ഹരിക്കടുത്ത് നിന്ന് കണ്ണുനീർ വാർത്ത നിമിഷങ്ങളെ കുറിച്ചും. എന്റെ കണ്ണുനീരെല്ലാം വറ്റിപോയി ഹരീ ഞാൻ മറ്റൊരു മീരയായ് മാറിയ നിമിഷം. ഞാൻ ഒന്നും ഹരിയെ അറിയിച്ചിട്ടില്ല, അറിയിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചുമില്ല. ഹരിയോടൊപ്പം ചെലവഴിക്കുന്ന കുറച്ച് നല്ല നിമിഷങ്ങളെ ഓർമയുടെ ചെപ്പിലൊളിപ്പിച്ച്‌ നിശ്ശബ്ദയായ് പടിയിറങ്ങണമെന്നു മാത്രമേ ഞാൻ കൊതിച്ചുള്ളൂ, ഹരി എന്റെ മുന്നിൽ തകരുന്ന നിമിഷത്തിനു സാക്ഷിയാകുംവരെ. 

ഈ സത്യം ഞാൻ മനസ്സ് തൊട്ടു പറയുകയാണ്. പല അവസ്ഥകളിൽ കൂടി എന്റെ മനസ്സ് സഞ്ചരിച്ചിട്ടുണ്ട്, ശരിയേത് തെറ്റേത് എന്നറിയാതെ. ജീവനുണ്ടോ മരവിച്ചുപോയോ എന്നറിയാതെ. ഭ്രാന്താണോ എല്ലാം തോന്നലുകളാണോ എന്ന് പോലുമറിയാതെ. എന്നാൽ ചിന്താകുഴപ്പങ്ങളില്ലാതെ എന്റെ മനസ്സുറപ്പിച്ച ഏക കാര്യം ഹരി എന്റെ ജീവിതത്തിൽ കടന്നുവന്ന ശേഷം മറ്റൊരു ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നത് മാത്രമാണ്. മറ്റൊരു സന്തോഷത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ട് കൂടിയില്ല കാലമിത്രയും. അതാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഞാൻ ഈ കാലമത്രയും ആശങ്കകൾ പോറലേൽപ്പിക്കാത്ത ഏക സത്യം. കാലത്തിന്റെ ചുടുനിശ്വാസത്തിലണയാതെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു ഞാനാ വിശ്വാസ ദീപത്തെ ഇത്രയുംകാലം…….. എത്ര ഋതുക്കൾ മാറിമാറി വന്നു ഇതിനിടയിൽ.

ഇനി നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച ഉണ്ടാവുമോ എന്നെനിക്കുറപ്പില്ല, ഹരി എന്താവും എന്നെകുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നതെന്നും ഊഹിച്ചെടുക്കാനുള്ള ശക്തി ഇല്ല. എല്ലാം ഞാൻ ഹരിയുടെ തീരുമാനങ്ങൾക്കായി വിട്ടുതരികയാണ്. എല്ലാം എന്റെ വെറും തോന്നലുകൾ മാത്രമായിരുന്നെങ്കിൽ കളിയാക്കരുതെന്നേ, ആക്ഷേപിക്കരുത് . ഒരു വാക്കു കൊണ്ടോ നോട്ടം കൊണ്ടുപോലും ഇനി എന്നെ നോവിക്കരുത് എന്ന അപേക്ഷ മാത്രം. മനസ്സിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച ഒരായിരം കഥകളുണ്ട് എനിക്ക് പറഞ്ഞുതീർക്കാൻ. അതിനൊരു അവസരം കിട്ടാനും മാത്രം ഭാഗ്യവതിയാണോ ഞാൻ….. നിശ്ചയമില്ല ……. ഒന്നും നിശ്ചയമില്ല….

എന്ന് സ്വന്തം
മീര