Tagged: വെറുതെ

ഒരു പ്രപഞ്ചം കീഴടക്കിയ തോന്നലായിരുന്നു ഒരുപാട് യുദ്ധങ്ങൾക്കൊടുവിൽ നീയെൻ മുന്നിൽ പരാജിതനായ നിമിഷം നീയെന്റെ മനസ്സ് കവർന്ന നിമിഷം. അന്ന് നമ്മളിരുവരുമൊരുമിച്ചു തീർത്ത നമ്മുടെ നിഗൂഢപ്രപഞ്ചത്തിൻ യവനികയ്ക്കപ്പുറം അനേകായിരം കൊള്ളിമീനുകൾ പൊഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,  ഇരുമനസ്സുകളുടെ താളത്തിനൊപ്പം. പിന്നീടെന്നോ ഒരു നാൾ പതിയെ തോന്നി തുടങ്ങി ആ യുദ്ധങ്ങളെല്ലാം വെറുതെയായിരുന്നുവെന്ന്...

ഞാൻ കവിത എഴുതിത്തുടങ്ങിയ കാലത്ത് കുറിച്ച വരികൾ…..  നൊമ്പരങ്ങൾ നിറഞ്ഞോരെൻ മനസ്സിൽ വെറുതെ മോഹങ്ങൾ ചില്ലു കൂട്ടുന്നു അവ മീട്ടുന്നു നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങൾ തൻ തംബുരുവോ അതോ വീണാരവത്തിൻ പൊട്ടിയ ഈണങ്ങളോ? അവ എന്നിൽ ആരവം ഉയർത്തീടുന്നു ശ്രുതികൾ തൻ താളം തെറ്റിടുന്നു അവ മീട്ടിയ പാഴ് സ്വപ്‌നങ്ങൾ...