Tagged: സ്വപ്നങ്ങൾ

“മഴയിൽ കുളിച്ചൊരു പ്രഭാതം, ഞാനിന്നലെ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങിയതുപോലെ. ശുഭദിനം” “ഞാനുറങ്ങുന്നത് നിൻ ആത്മാവിനുള്ളിൽ ഞാനുണരുന്നത് നിൻ സ്വപ്നങ്ങളിലും……”    “കൈയിലിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പോലും അനുഭവിക്കാനുള്ള യോഗമുണ്ടാവില്ല പലപ്പോഴും പിന്നെയാണ് കൈയ്യെത്താദൂരത്തു നിന്ന് കുസൃതി കാട്ടി വിളിക്കുന്ന സ്വപ്നവർണങ്ങൾ !!” “ആഴങ്ങളിൽ പോയൊളിക്കും ആഴിയിലെ മുത്തുപോലെ അളക്കാതകന്ന് പോകും...

വിടരും മുമ്പേ കൊഴിഞ്ഞോരിളം പൂവേ ഞാനോ നിന്നുടെ പുനർജനനം പോലെ ഉണരാൻ വെമ്പിയ നിന്നെ മൃതിയുടെ തണുത്ത താഴ്‌വാരങ്ങളിൽ കൊഴിച്ചതും സ്വപ്നങ്ങളെ ഏഴുവർണങ്ങാളാൽ – സ്വരങ്ങൾ ചേർത്ത എന്നെ നിരാശ തൻ മരീചികയിൽ നീർച്ചോല തൻ സ്വപ്നകിലുക്കത്തിൽ ഉപേക്ഷിച്ചതും വിധിയുടെ പല കേളികളിൽ ചിലത്!!! ഉണ്ടായിരുന്നു എനിക്കും...

ഞാൻ കവിത എഴുതിത്തുടങ്ങിയ കാലത്ത് കുറിച്ച വരികൾ…..  നൊമ്പരങ്ങൾ നിറഞ്ഞോരെൻ മനസ്സിൽ വെറുതെ മോഹങ്ങൾ ചില്ലു കൂട്ടുന്നു അവ മീട്ടുന്നു നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങൾ തൻ തംബുരുവോ അതോ വീണാരവത്തിൻ പൊട്ടിയ ഈണങ്ങളോ? അവ എന്നിൽ ആരവം ഉയർത്തീടുന്നു ശ്രുതികൾ തൻ താളം തെറ്റിടുന്നു അവ മീട്ടിയ പാഴ് സ്വപ്‌നങ്ങൾ...

    മാനത്തുനിന്നും അടർന്നുവീഴുന്ന ഒരു താരകം എന്നോടിതാ മൗനമായി ചോദിക്കുന്നു…… സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഏഴുവർണപ്പൂക്കളായ് വിരിയുന്ന – നാടാണ് ഭൂമി എന്ന് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട് അവിടെ ഓരോ സദ്ഹൃദയത്തിലും ദൈവം ഉണ്ടത്രേ ഞാൻ വരട്ടെ നിങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക്? എന്നും പുഞ്ചിരി മാത്രം പൊഴിക്കുന്ന ഒരു പനിനീർ പുഷ്പം...