Tagged: യുഗസന്ധ്യ

5

രാധാ മാധവം

    യമുന തന്‍ വിജനമാം തീരത്ത്‌ നിൽപ്പോരാ പൂമര ചോട്ടിലോ ഏകാന്ത പദയാത്രിയായ് നിൽപ്പൂ തോഴാ നിന്‍ പ്രതീക്ഷയിലിപ്പൊഴും വിരഹിണിയാം നിന്‍ രാധ മാത്രം. നിറമിഴിയില്‍ തെളിയിച്ചൊരാ നിറദീപത്തിന്‍ തേങ്ങലുമായ്‌ ചോദിപ്പൂ കണ്ണാ ഞാന്‍ നിന്നോടു മാത്രമായ്‌ എന്തേ എന്നെ കൈവെടിഞ്ഞു?  അറിഞ്ഞൂ നീ എന്‍...

error: