“ഞാൻ മൗനത്തിൽ അലിയിച്ച വാക്കുകളുടെ എണ്ണമെടുത്താൽ ആകാശത്തിൽ മിന്നിമറയുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളെക്കാളേറെ സമുദ്രം നെഞ്ചിലേറ്റുന്ന തിരകളേക്കാളുമേറെ” #മീര “നീ ഇങ്ങനെ എത്രയെത്ര തെറ്റുകൾ സ്വയം കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കും. ശരികൾ കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കാത്തതെന്തേ?” “ഒരു പക്ഷെ ഞാൻ മറന്ന പല കാര്യങ്ങളും നീ ഓർമയിൽ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലോ? അതെനിക്കെങ്ങനെ പറയാനാവും?” “ഒരു...
പതിവ് പോലെ സന്ധ്യാവന്ദനത്തിനു ശേഷം മീര ജനാലയ്ക്കരികിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു. അമ്പലത്തിൽ നിന്നും പാട്ടുകൾ കേൾക്കാം. അത് ശ്രവിച്ചുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെയിരിക്കുന്നത് മീരയ്ക്ക് വലിയ ഇഷ്ടമാണ്. അവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാൽ ആൾത്തിരക്കില്ലാത്ത പാതകൾ കാണാം. അവിടവിടെ ചെറിയ വീടുകൾ, ഇടയ്ക്കിടെ വലിയ കോൺക്രീറ്റ് കെട്ടിടങ്ങളും കാണാം. രാത്രിനക്ഷത്രങ്ങൾ...
പതിവിൻ പടി ജനാലയ്ക്കരികിൽ ഇരിക്കുന്നു മീര. ചുണ്ടിൽ കേട്ടുമറന്ന ഏതോ പാട്ടിന്റെ ഈണം. മഴ തിമിർത്തു പെയ്യുന്നു പുറത്ത്. പാതി തുറന്നിട്ട ജനാലയിലൂടെ മഴത്തുള്ളികൾ അകത്തേയ്ക്ക് തെറിക്കുന്നു. പണ്ടുമുതലേ മഴ അവൾക്കൊരു ഹരമാണ്, സഖിയാണ്, മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആണ്. പെട്ടെന്നാ കാഴ്ച അവളുടെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു....
എന്റെ…. എന്ന് പറയാമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല. എന്ത് പറഞ്ഞ് വിളിക്കണമെന്നും നിശ്ചയമില്ല, ഹരിയെന്നോ ഹരിയേട്ടനെന്നോ. പ്രായം കൊണ്ട് ഞാൻ രണ്ടു വർഷം മുമ്പേ നടന്നു പോയവളല്ലേ. ഞാൻ ഇതുവരെ പേരുപറഞ്ഞല്ലേ വിളിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ഒന്നും ഞാനായി പറയണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചതല്ല. പക്ഷെ ഹരിയുടെ മൗനവേദനയ്ക്കും നിശബ്ദ കണ്ണീരിനും...
അന്നവർ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പതിവിൽ വിപരീതമായ് മീര മൗനം പാലിച്ചു. പ്രസാദാണ് ആദ്യം സംസാരിച്ചത്. “എന്താ മീരേ, എന്തുപറ്റി ഇന്ന്? ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല. സംതിങ് സ്പെഷ്യൽ?” “നതിങ്, വെറുതെ. ഒന്നുമില്ല.” “ഇന്നെന്തേ, ഒരു മാറ്റം കാണുന്നുണ്ടല്ലോ. ഇന്നെന്താ തർക്കിക്കാൻ ഒരു വിഷയവും കിട്ടിയില്ലേ? അല്ലെങ്കിൽ ആദ്യം തുടങ്ങുന്നത് മീരയല്ലേ?”...
“നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്നവർ തന്നെയല്ലേ നമ്മുടെ ഏറ്റവും വലിയ ശക്തിയും ദൗർബല്യവും?” “അപരിചിതരായ് പെരുമാറണം ചിലപ്പോഴെങ്കിലും പരിചിതർ ചിലരെങ്കിലും നിശ്ശബ്ദത നടിക്കുമ്പോൾ/നടിച്ചകലുമ്പോൾ “ “നിനക്കായ് ഞാൻ നൽകിയ സ്നേഹത്തിൻ പൂച്ചണ്ടിൽ നിന്നുതിർത്തൊരു ദളമെങ്കിലും നൽകാൻ നീ കൊതിച്ചെങ്കിൽ……” “രാത്രിമഴയായ് പെയ്തിറങ്ങിയ പ്രണയം” “എന്നിലെ തെറ്റുകൾക്ക്...
അമ്പലമണികളിൽ ഇടയ്ക്കിടെ ആരുടെയോ വിരലുകൾ പതിയുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാം. എന്നാൽ അവളുടെ മനസ്സിൽ അതിന്റെ അലകൾ ചെന്ന് പതിക്കുന്നില്ല. അവളുടെ ദൃഷ്ടിയും മനസ്സും നിശ്ചലമായ എന്തോ ഒന്നിൽ കൊളുത്തിയിരിക്കുകയാണിപ്പോൾ. അത് ഒരു പക്ഷിക്കൂടാണ്‌. അതിൽ അമ്മയുടെ വരവും കാത്തുകഴിയുന്ന മൂന്നു പക്ഷിക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ. അങ്ങകലെ ആകാശത്തു പക്ഷികൾ...
അദ്ധ്യായം 1 – ഭദ്രദീപം ““തീർത്തും ഏകാകിയാണവൾ ഇന്ന് – തോന്നലുകളിലെങ്കിലും.““ ““ഓർമകളുടെ ഇടനാഴിയിലൂടെ ആരുടെയോ കാലൊച്ചകൾ അകന്നകന്ന്‌ പോകുന്നതവൾ അറിയുന്നു.““ ““അസ്തമയസന്ധ്യയുടെ നേരിയ കുങ്കുമനിറം ആകാശത്തെങ്ങും പാറിക്കിടക്കുന്നു. പ്രകൃതി എന്ന ചിത്രകാരൻ വരച്ച അതിസുന്ദരമായ ചിത്രം.““ ““വിശ്വാസാചരടുകൾ ഓരോന്നായി പൊട്ടുമ്പോഴും...
അസ്തമയസന്ധ്യയുടെ നേരിയ കുങ്കുമനിറം ആകാശത്തെങ്ങും പാറിക്കിടക്കുന്നു. പ്രകൃതി എന്ന ചിത്രകാരൻ വരച്ച അതിസുന്ദരമായ ചിത്രം. ആ ചിത്രത്തിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരിക്കുന്നു, തുറന്ന ജനാലയിലൂടവൾ. ഓർമകളുടെ ഇടനാഴിയിലൂടെ ആരുടെയോ കാലൊച്ചകൾ അകന്നകന്ന്‌ പോകുന്നതവൾ അറിയുന്നു. അവ്യക്തമായ ആ രൂപം വിളക്കേന്തി മുന്നേറുമ്പോൾ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ തെളിയുന്നു കല്ലിൽ...
എല്ലാം മനുഷ്യന്റെ കൈപിടിയിലൊതുക്കുക, ചിന്തിക്കുന്നതുപോലെ നടത്തുക അതൊന്നും വിചാരിക്കുന്നപോലെ അല്ല. പലപ്പോഴും നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ തന്നെ സ്വാധീനിക്കുവാനും മാറ്റിമറിക്കുവാനും പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളും നഷ്ടപ്പെടുത്തുവാനും മറ്റൊരു ശക്തി വിചാരിച്ചാലും മതി. അങ്ങനെ ഒരു വ്യക്തിയെ ഈ നോവലിലൂടെ ഞാൻ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ചിലപ്പോൾ നിങ്ങളിൽ പലർക്കും തോന്നാം, മീരയുടെ ജീവിതത്തിൽ...
Recent Comments