മിഴികൾക്കുണ്ട് പറയാൻ ഒരായിരം കണ്ണുനീർകാവ്യങ്ങൾ മിഴികൾക്കുണ്ട് കരുതാൻ ഒരായിരം സ്വപ്നവ്യാമോഹങ്ങളും മനസ്സിൻ പൊരുൾ പറയും മിഴികളോ അവ ചൊല്ലാൻ മടിക്കും മൊഴികളോ അർത്ഥങ്ങൾ തിരയുമാ മിഴികളിൽ തിളങ്ങുമീ കാലത്തിൻ കല്മഷങ്ങൾ നോക്കി നിൽക്കവേ മൂകസാക്ഷിയായ് കൂമ്പും കൺപീലിയിലൊളിച്ചൊരാ കണ്ണുനീർമുത്തുകൾ കാണുവതാര്? കാണുവതോ ആ നീലസാഗരത്തിൻ അലകൾ മാത്രം....
നിറവേറാനൊരായിരം സ്വപ്‌നങ്ങൾ ബാക്കിയായ്‌ നിൻ മടിയിൽ തലചായ്ച്ചെൻ മിഴികൾ പൂട്ടിയടയ്‌ക്കേണം കൊതിയോടെ നിൻ മിഴികളിൽ ആഴ്‌ന്നിറങ്ങും ആ നിമിഷമതൊന്നിൽ താഴിട്ടുപൂട്ടിയ ഹൃദയതാളുകളിലൊന്നിൽ നീയൊളിച്ചുപിടിച്ച രഹസ്യമത് എനിക്കായി തുറക്കേണം കാലങ്ങളിത്രയായ്‌ എന്നെ നീറ്റിയകറ്റി നീ നിഗൂഢമായ് ആനന്ദിച്ചതോ എന്തിനായ് എന്നോതുവാൻ എന്നെ ഞാൻ മറ്റൊരു കുമ്പിളിൽ സ്വപ്നമായ് നിൻ...
ഒരു ശ്രീകോവിൽ പണിതു നിനക്കായ് ഞാൻ അതിനുള്ളറയിൽ നിന്നെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിട്ടുമുണ്ട് അമ്പലത്തിനു ഞാനൊരു ചുറ്റു മതിൽ കെട്ടി താഴും നല്ലൊരെണ്ണം കരുതി വച്ചു വാതിലുകൾ പണിതില്ല ജാലകങ്ങളും ആർക്കുമതിൽ പ്രവേശനവുമില്ല അതിനുള്ളിൽ തീർത്ത സ്വർഗരാഗത്തിൽ സ്വയം ബന്ധനസ്ഥയാണ് ഇന്നു ഞാൻ നിൻ വരപ്രസാദത്തിനായ് മിഴികൾ പൂട്ടി...
“പ്രണയം റോസാപ്പൂവിന്റെ മുള്ളുള്ള തണ്ടുപോലെയാണ് മുറുകെ പിടിക്കുംതോറും മുറുവുകളേറും പിടിവിട്ടാൽ അതുവരെയുള്ള മുറിപ്പാടുകളേ വേദനിപ്പിക്കൂ പക്ഷെ മോചിപ്പിക്കുമതു എല്ലാ വേദനകളിൽ നിന്നും ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ …… തിരികെ നീ മടങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ” “വീണ പൂവിനുമുണ്ടൊരു ഗന്ധം പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴക്കുമുണ്ടൊരു ഗാനം” “നിൻ വിരൽത്തുമ്പന്നു...
Recent Comments